Het inbedden van rails, anders gezegd het raillichaam van een ballastbed
voorzien, is normaal gesproken een karwei dat redelijk snel geklaard is,
tenzij je tientallen meters voor de boeg hebt.

Een beproefde en ook door ons toegepaste methode is die, waarbij eerst de ballast opgebracht en in vorm gebracht wordt en vervolgens wordt het ballastbed via de druppelmethode langzaam maar zeker volledig doordrenkt met een lijmoplossing.

 

 

De lijmoplossing die wij gebruiken bestaat uit één deel houtlijm gemengd met drie op  vier delen water en
een vleugje afwasmiddel. Dat laatste om de oppervlaktespanning te reduceren, waardoor bij het indruppelen
de ballast blijft liggen en niet om de druppel heen gaat kleven. Toch kan dat gebeuren, zeker bij de eerste
druppels of wanneer je te haastig werkt.

Het voordeel van deze verdunde lijmoplossing is dat door de capillaire werking de lijm goed in de poriën
tussen de ballastkorrels dringt en het ballastbed volledig doordrenkt wordt.

Dit voordeel vormt direct een nadeel voor het ballasten van wisselstraten, want het zeer vloeibare lijmmengsel
dringt maar al te graag in de kleine ruimtes tussen de bewegende delen van een wissel, waardoor de wissel
letterlijk vast komt te zitten en niet of slechts met grote moeite weer gebruiksklaar te maken is.

Voor het ballasten van de wisselstraten is daarom voor een andere methode gekozen. Een methode
die overigens sterk lijkt op die van de in Duitsland- bekende modelbaanbouwer Bernhard Stein.

In plaats van eerst het ballastbed aan te brengen en dan de lijm, keren we dit proces om. Dus eerst de lijm en
dan de ballast. Alleen gebruiken we nu onverdunde houtlijm. Het voordeel hiervan is dat deze nauwelijks vloeit
en dus zonder gevaar in de buurt van de bewegende delen van een wissel aangebracht kan worden.
 
De door ons toegepaste methode is als volgt:



Eerst wordt tussen de bielzen en tussen de rails lijm aangebracht. Ook aan de zijkant van de rails en wel zo breed als het ballastbed moet worden. Op de eerste foto is te zien hoe de lijm aan de zijkant wordt aangebracht
(tussen de rails is daar al gedaan).
Het is een tijdrovend karwei want de lijm wordt druppel voor druppel,
tussen elke biels één, aangebracht en naar buiten toe uitgestreken.

 








Vervolgens wordt de natte lijm bestrooid met een laag ballast.
In ons geval is dat gemalen kurk. Het kan ook echte steenslag zijn.

 

 

 

Vervolgens wordt de opgestrooide ballast behoedzaam met de top van de
vinger lichtjes aangeklopt, zodat de ballast in de lijm gedrukt wordt. Na het inkloppen wordt de overtolligge ballast weggeblazen of opgezogen. De laatste methode verdient de voorkeur, want daarmee kun je de overtollige ballast terugwinnen, indien je een nylon kous voor de opening van het mondstuk houdt.

 

 

 

 




De volgende stap is om met een houtje of iets dergelijks de weerbarstige korreltjes in de lijm te duwen of het ballastbed enigszins na te modelleren.







De volgende stap, die gelukkig veel sneller gaat, is het aanbrengen van het heuveltje ballast langs de zijkant van
het spoor.Nadat de lijm van de vorige vier stappen (voldoende) is uitgehard, wordt op de ballast aan de zijkant
van de railseen streep houtlijm aangebracht met een doorsnee van ongeveer drie millimeter. Daaroverheen wordt weer ballast gestrooid en die wordt heel voorzichtig in model geklopt met de top van een vinger.

De laatste stap is het op kleur brengen van het ballastbed. Dit doen wij met gemalen kleurkrijt, waarvan we verschillende kleuren door elkaar mengen tot het door ons gewenste resultaat.Op sommige plekken worden kleuraccenten met zwart (olie) en/of beige (kalk van stoom) aangebracht en wel op die plekken waar de treinen
vaak stoppen en weer optrekken. Plukjes groen worden aangebracht bij en tussen de rails bij sporen die
weinig bereden worden.
 

 

Reacties