Gedurende lange tijd hebben wij veel problemen gehad met de wisselaandrijvingen van de Marklin K-rails. Wij gebruikten uitsluitend slanke wissels met bewegend puntstuk.Omdat wij de aandrijvingen beslist onder de baan wilden inbouwen hebben we (behalve in de schaduwstations) eerst de Marklin aandrijvingen met de onderbouw set geprobeerd. Dit bleek al snel onmogelijk goed aan het werk te krijgen. Vervolgens hebben we de aandrijvingen dan maar op de tafel gemonteerd, en het lelijke uiterlijk voor lief genomen. Ook dit bleek bijzonder onbetrouwbaar te werken, soms schakelde de wissel een aantal malen wel, dan weer niet om.Langdurig zoeken naar de oorzaak en het verwijderen van de eindkontakten, smeren van de aandrijvingen en wissels met teflon, niets scheen te helpen.


We hebben de aandrijvingen op een separate spanningsbron gezet, en met een booster de piekspanning verhoogd, in een poging meer energie uit de aandrijvingen te krijgen. Dat had alleen maar tot gevolg dat de aandrijvingen verbranden en daardoor ook de decoderuitgangen kapot gingen. Kortom, door het wisselaandrijving-drama heeft de totale automatisering van de baan een behoorlijke vertraging opgelopen. Uiteindelijk hebben we, om de kracht die nodig was om de wissels om te zetten te verlagen, de wissels met bewegend puntstuk omgebouwd tot een vast puntstuk. Dit hielp wel wat, maar gaf uiteindelijk toch niet het goede resultaat: betrouwbare omschakeling van de wissels. (zie over het ombouwen van de wissels een apart hoofdstuk). Een clublid die zijn ogen altijd goed open heeft kon bij toeval een 60 tal aandrijvingen uit een oude postsorteermachine op de kop tikken. Dat bleek de oplossing waar we op zaten te wachten. Deze Kuhnke magneet aandrijvingen zijn bijzonder krachtig en hebben een heel laag stroomverbruik. Met wat aanpassingen bleken ze uitstekend te gebruiken, er zijn zelfs plaatsen waar één aandrijving 2 wissels tegelijk bedient.

Het inbouwen gaat als volgt:

Het resultaat is een perfect schakelende wissel.