Sinds 2001 hebben er verschillende leden gewerkt aan de opbouw van deze baan.
In het begin nog analoog maar met de jaren zijn wij overgestapt op het digitale rijden, hierover later meer.
De baan stelt een stukje Rijndal in Duitsland voor. Een stadje met een station gelegen tussen de heuvels aan de rivier. Op de achtergrond een bergbaantje naar een Gasthaus aan een meer. Via een buizenstelsel wordt het water van het stuwmeer naar beneden geleid alwaar een krachtcentrale het naar beneden stromende water, middels turbines, omzet in stroom.
Naast de vele recreanten die de heuvels in trekken zien we ook een afgezet stuk gebied alwaar de politie een onderzoek doet naar een, door wandelaars, gevonden lichaam. Het ziet er niet goed uit maar wat er gebeurt is zal nog minutieus onderzocht dienen te worden. De politiehond is inmiddels gearriveerd om een eventueel aanwezig spoor van de dader op te pakken.
Een gedeelte van de baan is nog eensporig maar daar wordt reeds druk aan gewerkt om dit te verbeteren. Zo is met inmiddels begonnen met het maken van een tweede tunnelbuis. De springmeester is druk doende met het aanbrengen van de ladingen voor het volgende schot.
Werklui lopen er af en aan en de benodigde machines worden middels een vlot via de rivier aangevoerd.
De tweede benodigde stalen boogbrug, voor de verdubbeling van het spoor, is inmiddels klaar en wordt reeds op zijn plek gevaren. De bestaande brug krijgt groot onderhoud en wordt van een nieuwe laag verf voorzien.
Nabij de spoorbrug bevind zich een camping waarbij het lijkt alsof de gasten totaal geen hinder hebben van de langsrijdende treinen. Men is daar heerlijk aan het recreëren en zit gezellig bij het kampvuur. Enkele gasten houden zich bezig met de bergklimsport en hangen gevaarlijk tegen de bergwand. Natuurlijk staat ook hier de veiligheid hoog in het vaandel en houd een veiligheidsman de klimmers goed in de gaten. Zelfs op het stenen viaduct van de bergbaan zie je de durfals, via een touw naar beneden gaan. Dat er ook op een modelbaan ongelukken gebeuren is te zien aan de auto die te water is geraakt. De brandweer is inmiddels gearriveerd en probeert de bestuurder op het droge te krijgen. De toeschouwers staan er opgelucht bij te kijken. Naar het zich laat aanzien wordt het een geslaagde reddingsactie.De schaapherder laat het allemaal gelaten over zich heen komen en zorgt ervoor dat zijn dieren niets te kort komen.
Op het plein bij de rivier vind je niet alleen de rust om gezellig aan het water te zitten maar ook de inwendige mens kan er zich tegoed doen aan al het lekkers wat er bij de Imbiss te verkrijgen is. Het aan de andere zijde van de weg gelegen Gasthaus doet goede zaken met de vrachtwagenchauffeurs die hier hun rustpauze houden. In de ernaast gelegen garage wordt druk gelast aan een op de brug staande auto. Tevens kunnen hier de banden worden vervangen. Alle merken kunnen ze hier leveren.
Een belangrijke ontmoetingsplek dit plein, ook de bussen komen hier regelmatig langs rijden.
Rechts van het plein bevind zich tegen de heuvel een prachtige wijngaard. Uren werk heeft Frits hier in gestoken om het waarheidsgetrouw te doen gelijken. Ook de wijnkelder ontbreekt hier niet en wordt door ons regelmatig bezocht.
Aangekomen bij het station zien we de prachtige bovenleiding die door Auke met veel geduld is aangelegd. De regiotreinen stoppen hier regelmatig om de reizigers af te zetten terwijl de sneltreinen met een aangepaste snelheid het station passeren.
In het stadje vinden we kleine winkeltjes, een gemeentehuis en zelfs een brandweerkazerne. Gelukkig in de nabijheid van de in brand staande flat zodat ze snel ter plaatse waren om het bluswerk te beginnen.Zo gauw het donker wordt zien we de straatverlichting aan gaan. Ook de verlichting in de huisjes gaan branden, niet allemaal tegelijk maar één voor één zoals het in het echt ook gaat. Natuurlijk het werk van Dave, onze technische man. Samen met Harrie en Auke zijn dat de mensen die het elektrische gedeelte verzorgen.
Midden in het stadje het prachtige, van karton gebouwde, station. Hier is het een drukte van belang, zelfs het vee staat klaar om hier getransporteerd te worden. Er bevind zich zelfs een acrobaat die zijn kapriolen op wonderlijke wijze vertoond. De tegen de lichtmast aangereden auto (overzijde station) heeft waarschijnlijk naar iets anders zitten kijken dan naar de weg. De politie is inmiddels gearriveerd.
Naast de kerk een open plek alwaar de senioren rond het kampvuur hun herinneringen ophalen. Aan de rand van het water de
watermolen die, door het gestaag voortkabbelende water, de aangevoerde bomen in prachtige planken kan veranderen.Op de voorgrond een drukke tweebaansweg. Ook hier zie je dat niet alle bestuurders het geduld hebben om even rustig te wachten tot ze veilig kunnen inhalen.
Wanneer we de heuvel rechts oprijden komen we uit bij het kerkhof met een klein kerkje. Jan heeft het geheel opgebouwd uit karton. Ook de tunnel ingangen, bruggen, station etc zijn van karton gemaakt. Het geeft niet alleen voldoening om het zelf te maken maar het is ook veel goedkoper. Jan en Ted bemoeien zich hoofdzakelijk met de scenery.
Het ombouwen van analoog naar digitaal heeft de laatste jaren veel tijd in beslag genomen. Zo moest vrijwel alle bedrading vervangen of aangepast worden en diende er sectiescheidingen aangebracht te worden op de reeds bestaande en werkende baan. Daarnaast zijn voor de automatisering en beveiliging ook de wissels voorzien van servo-aandrijvingen, de bijbehorende decoders geplaatst en zijn er bezetmelders aangebracht voor de terugmelding naar een PC met besturingssoftware. Nadat dit alles ook nog eens begon te functioneren zoals oorspronkelijk bedacht, zijn er als slagroom op de cake nog enkele seinen geplaatst en voorzien van een decoder. Het uiteindelijke resultaat van deze ombouw is een baan geworden, waarbij de gehele bemanning tijdens een tentoonstelling samen even een kop koffie kan drinken of met de bezoekers kan praten terwijl het overige publiek geniet van de voorbij komende treinen en de scenery. Ter illustratie: voorheen waren er minimaal 3 mensen nodig, met een goed ritmisch gevoel, om het zaakje in goede banen te leiden. Deze kregen dus koude koffie welke met dat ritmisch gevoel ook niet meer warm te krijgen was. Het ombouwen van analoog naar digitaal kunnen we als zeer geslaagd beschouwen. Momenteel rijd de baan met het programma “Koploper”.
Om allen bekend te maken met het programma “koploper” heeft Dave een cursus (Maliebaan) gestart. Elke dinsdagavond wordt er gedurende een uur, met behulp van een boekwerk, uitleg gegeven over het programma “Koploper”.
De N-baan is nog steeds bezig met het verfraaien van hun baan. Het werk is echter niet meer voldoende voor de huidige 7 leden. Om die reden is er een begin gemaakt met een geheel nieuw gedeelte. Het zal de vorm van een “L “gaan krijgen en krijgt de eerste jaren, aan de achterzijde, een aansluiting op de reeds bestaande baan. Op dit nieuwe gedeelte zullen twee havens verschijnen en een containeroverslag. Wim heeft zich inmiddels op het maken van de bakken gestort. Het begin is er reeds.
Nadat dit achterste gedeelte gereed is zal de oude baan worden afgestoten en zal er wederom een nieuw gedeelte aan de “L” worden geplaatst waardoor er een “U “vorm zal ontstaan. Over het thema voor dit tweede nieuwe stuk, zijn we nog niet uit.
U begrijpt dat de N-baan nog wel enkele jaren te gaan heeft voordat het uiteindelijke doel bereikt is.
De N-groep 2012 bestaat uit:
Dave van der Locht
Auke Mollema
Wim Bekkers
Frits van Dam
Ted Bosters
Harrie de Weerdt
Jan Blom
